Na een valse start eindelijk mijn droomstage

Hola chicos,

Daar ben ik weer. Het lijkt er op dat ik jullie lastig ga vallen met mijn verslagen, maar ik denk dat het na vandaag wel wat minder zal worden, gezien ik nu een normaal ritme ga krijgen en ook normaal stage zal lopen.

Ik zal eens beginnen waar ik was gebleven... Stagebedrijven zoeken. Nou dit ging gelukkig allemaal heel snel en toen ik woensdagochtend wakker werd had ik meteen een bericht dat ik die middag een sollicitatiegesprek zou hebben. Serenata Escapes, dit bedrijf heeft als doel kinderen Engels te leren. Ze hebben veel na schoolse activiteiten en hebben net een nieuwe locatie geopend. Sinds kort hebben ze ook lessen voor volwassenen. Als ik hier stage zou lopen zou ik hun marketing regelen. Echter wel achter de receptie, waarbij er ook taken kwamen van mensen ontvangen op hun gemak stellen en verwijzen naar een lokaal. Af en toe invallen ect. De sollicitatie liep erg goed en toen ik vertelde dat ik een zusje van 2 heb en een nichtje van 1 was ze helemaal verkocht. Ze vroeg meteen wanneer ik kon beginnen. Echter had ik net voor mijn sollicitatie een smsje gekregen dat ik de volgende ochtend nog een sollicitatiegesprek had.
Voor mij erg luxe, maar Anne vond het erg belangrijk dat ik alsnog een keuze zou kunnen maken, gezien mijn eerste stage echt niet goed is gevallen. (Wat nog steeds niet helemaal is opgelost..) Voor mij viel er in ieder geval een grote last van mijn schouders af. Sleutels van mijn vorige stage ingeleverd bij Anne en heb sowieso een bedrijf waarbij ik aan de slag kan.

Donderdagochtend sollicitatiegesprek numero dos. Met de metro door naar CCBLE (Cámara de Comercio de Bélgica y Luxemburgo en Espana). Mijn trip in de metro beviel wel goed hoefde niet over te stappen, maar ben toch wel 45 minuutjes onderweg. Naar mate ik dichter bij mijn halte kwam werden de mensen steeds luxer en netter. Bijna iedereen in pak of gewoon heel netjes gekleed. (ik zat dus ik m’n zwarte spijkerbroek met een truitje, ketting aan haar lekker losjes) Ja je begrijpt me wel, ik voelde me steeds meer underdressed worden. Toen ik uitstapte kwam ik dan ook in een van de chiqueste straten uit. Allemaal winkels zoals Gucci, Dior, Chanel, Luis Vuitton, ga zo maar door. Probeerde niet te veel op te letten hoe mensen mij aanstaarde, maar ondanks dat voelde ik me steeds ongemakkelijker. Eenmaal aangekomen op mijn stage voelde ik me een stuk beter. Het ziet er wel heel erg mooi uit. Zit op de tweede verdieping en gelukkig waren ze hier niet allemaal netjes in pak. (gewoon casual wat goed bij mij past:) ) Meteen bij binnenkomst voelde ik mezelf erg thuis en zag mezelf hier ook wel echt rondlopen. Echter liep het gesprek ietsjes minder. Nou ja het liep wel goed maar de eisen waren eigenlijk dat je Spaans of frans moest kunnen spreken(wat ik dus allebei niet kan) en dat dus ik helemaal niks aan mijn Engels zou hebben(wat ik juist dus weer wel goed kan). Als ik dus in Nederland had gezeten hadden ze me nooit gevraagd om op sollicitatie te komen, maar omdat mijn situatie gewoon kut(om het netjes uit te drukken) was wilde ze me graag helpen. Mijn droom viel eerst in duigen, maar na veel overleggen hebben we opdrachten gevonden die ik zou kunnen doen. Mocht er nog een dagje goed over na denken bij welk bedrijf ik stage wilde lopen, maar voor mij was het besluit toch al genomen.

Ik heb dus gekozen voor CCBLE. Vandaag meteen mijn eerste werkdag gehad. Nadat ik vanochtend heerlijk op tijd vertrok en wist hoe ik moest lopen zag ik alleen nog maar positieve dingen en had ik er extra veel zin in. Helaas bleek ik de weg niet meer te weten aangezien ik opeens bij een hele andere uitgang terecht kwam dan waar ik afgelopen donderdag terecht kwam!! Jaja ik met goede moed bedenken hoe ik moest lopen, na een half uurtje gaf ik de moed lichtelijk op. Het was bijna tijd om te beginnen en had werkelijk waar geen idee waar ik was. Ik besloot toch maar even in half Spaans half Engels te vragen of iemand mij de weg konden wijzen. Ik had nog 10 minuten en moest er nog minimaal 20 lopen zei ze. Ik kon maar 1 ding bedenken en dat was in de taxi springen. Onderweg mijn bazin even gesmst dat ik onderweg was. Toen ik eenmaal zat voelde ik me steeds meer thuis in deze luxe straat. Had gewoon een privé chauffeur die me voor de deur afzet. Toen we er waren werd ik weer uit mijn fantasie gehaald, want ja ik had helaas een chauffeur die ik moest betalen.
Gelukkig is mijn baas echt super vriendelijk. Ze komt van origine uit België en spreekt gelukkig wel Nederlands. Echter is ze wel de enige de Nederlands praat. Er werken 3 vaste vrouwen die allemaal alleen maar Spaans spreken. Verder zit er een Nederlands meisje van mijn leeftijd naast me. Ook zij loopt hier stage! (zij had stiekem dus al wat opdrachten ingepikt die ik voor mijn stage had kunnen doen) Maar kan het er erg goed mee vinden. Echter heeft onze bazin wel besloten dat ook wij Spaans tegen elkaar moeten praten. (Jaja je kunt je bedenken, doodste stilte vanuit mijn kant.) Gelukkig mag ze me wel helpen vertalen als ik iets niet begrijp(bijna alles haha). M’n 3e collega heb ik nog niet ontmoet, want die is pas bevallen.
Tot nu toe bevalt me deze stage nu al 1000000x beter dan mijn vorige stage. Ben erg blij dat ik deze kans heb gekregen en alles wat ik nu natuurlijk wil is bewijzen dat de bazin geen spijt zal krijgen van haar besluit om mij toch een stageplaats aan te bieden.(ondanks mijn talenhandicap, pff en ik maar denken dat Engels zo’n belangrijke taal is in dit economische wereldje.. Dikke tegenvaller. Maar goed hopelijk spreek ik straks vloeiend Engels, Spaans, Nederlands en een heeeeel klein ieniemienie beetje Duits, haha.)

Buiten mijn stage gaat alles ook nog goed. Gister voor het eerst een wat koudere dag gehad. Charlotte was van plan om naar Plaza de España te gaan, daar lekker met mijn handdoek in de zon te gaan liggen. Jaja ik had dus heerlijk mijn tasje ingepakt jurkje aan getrokken, zonnebril op en klaar om te gaan. Kom ik buiten, loop ik om de hoek zie ik niet eens een straaltje zon meer. Een hele donkere grijze lucht. Nou is het zo dat hier meteen om het hoekje altijd aardig wat mensen zitten(oude vieze kerels) . Iedereen kijkt je daar nog steeds van top tot teen aan en roepen 9 van de 10 keer iets. Ik durfde dus eigenlijk niet om te draaien en besloot maar om door te gaan naar Michelle en Demi, want daar moest ik toch nog heen gezien ik mijn oplader was vergeten. Ik heb werkelijk waar mn jurkje vast moeten houden want de wind stond zo hard dat hij anders alle kanten op vloog. Toen ik bij de metrohalte was van Demi en Michelle begon het lekker te regenen. Wij snel naar hun appartement gelopen. S ’avonds was het droog dus besloten we maar lekker een hapje te gaan eten bij het Belgische tentje. Heerlijk kaassoufflétjes en frietjes eten! Daarna wilde we richting huis gaan en jaja het begon weer heerlijk te storten. Ik had het op begeven moment zo koud dat we maar besloten een mooie I heart Madrid trui te kopen. Stond ik voor lul? Een klein beetje maar!! Op slippers, jurkje en uiteindelijk en trui over m’n jurkje aan, ik zeg mooiere combinatie kan gewoon niet. Vandaag gelukkig mooier weer alleen vd week word het helaas wel ietsjes kouder.. Rond de 24 graden, dus dat word lange broeken weer!
Nou dit was mijn verslag voor nu. Ik beloof ik zal jullie iets meer met rust laten, want geen bericht is meestal ook meteen goed bericht;)

Muchos Besos